درک تغذیه پروتئین در گاوهای شیری طی سال‌های گذشته برای دانشمندان و محققان همواره یک موضوع پرچالش بوده است. دلیل اصلی، این است که گاو، موجودی نشخوار‌کننده است و به دو گروه پروتئین نیاز دارد: بخشی از آن را برای میکروب‌های شکمبه و بخشی دیگر را برای نیازهای متابولیسمی خود.

درک بهتر تغذیه پروتئین در گاوهای شیری در سال‌های اخیر ضروری‌تر شده است، چرا که در تمامی موارد زیر ردپای پروتئین دیده می‌شود:

• كنترل هزينه خوراك ، كه بزرگ‌ترين هزينه در يك گاوداری است.
• کاهش فشارهای متابولیکی ناشی از وجود نیتروژن اضافه در خون.
• افزایش پروتئین شیر‌، که ترکیبی از شیر است که می‌تواند درآمدزا باشد و ارزش شیر تولیدی را افزایش دهد.
• جلوگیری از انتشار نیتروژن مازاد در مدفوع که اثرات زیست محیطی مخربی دارد.

از زمانی که درک اساسی ما از تغذیه پروتئین در گاوهای شیری، بیشتر شامل تأمین سطح مشخصی از پروتئین خام در جیره غذایی آن‌ها بود زمان زیادی نمی‌گذرد. در دهه ۱۹۷۰ تحقيقاتي انجام شد كه بر روی ميزان پروتئين مورد نياز براي شكمبه و مقدار آن برای نگهداری عمومی گاو و توليد شير تمركز داشت. از آن زمان تا امروز، گرچه دانش تغذیه‌ای متخصصان این حوزه بسیار متفاوت از قبل شده است‌، اما صنعت هنوز، بیشتر بر روی تامین سطح کل پروتئین خام متمرکز است. امروزه ما تغذیه پروتئین را بر اساس سطح اسیدهای آمینه و پپتیدها (زنجیره‌های اسیدهای آمینه) و تعادل آمونیاک در شکمبه‌، مقداری از آن که در شکمبه تجزیه شده و میزانی که از آن عبور می‌کند و برای متابولیسم و تامین نیازهای گاو به روده می‌رسد ارزیابی می‌کنیم. در چند دهه گذشته‌، ما یاد گرفته‌ایم که ترکیب اسیدهای آمینه جذب شده در روده کوچک، نقش مهمی در تولید شیر و سنتز پروتئین شیر دارد. همچنین دریافته‌ایم که دو عامل عدم تعادل اسیدهای آمینه ضروری لیزین، متیونین و در مواردی هیستیدین، و محدودیت مقادیر این اسیدهای آمینه ضروری در پروتئین عبوری شکمبه از تحقق تولید با حداکثر پتانسیل و با بالاترین کیفیت شیر در گاوهای شیری جلوگیری می‌کنند.

اهمیت دستیابی به دو عامل تعیین‌کننده بالا موجب تولید و افزایش تقاضای مصرف محصولات لیزین و متیونین محافظت‌شده در صنعت گاوهای شیری در سراسر دنیا شده است. گرچه همواره قیمت پایین و ناپایدار شیر و نیز عدم پرداخت کافی برای محتوای پروتئین شیر تولید شده در بسیاری از کشور ها به عنوان عواملی هستند که روند رو به رشد توجه به توازن اسیدهای آمینه در گاوهای شیری را کند می‌کنند، اما باید توجه داشت که از آنجا که بهبود ترکیب و توازن اسید‌های آمینه در پروتئین عبوری شکمبه نیاز به مقادیر بالای آن را کاهش می‌دهد و در نهایت هزینه کمتری خواهد داشت، در بسیاری موارد جیره های بالانس شده بر مبنای اسیدهای آمینه لیزین و متیونین محافظت‌شده در برابر تخمیر شکمبه قیمت بالاتری از جیره‌های معمول گاوهای شیری ندارند. ضمن این که ایجاد این تعادل غالباً منجر به افزایش تولید شیر و محتوای پروتئین شیر می‌گردد. علاوه‌بر‌این، استفاده از جیره‌های متعادل شده بر مبنای اسیدهای آمینه ضروری تا حد بسیار زیادی موجب کاهش ناهنجاری‌های متابولیک در دوران زایش، و نیز کاهش معضلات باروری در دوره‌های بعدی می‌گردد که به نوبه خود در کاهش هزینه‌های اساسی یک گاوداری موثر است.
اسمارتامین، یک ترکیب منحصربفرد است که در آن ضمن محافظت از اسیدآمینه متیونین در برابر تخمیر شکمبه با استفاده از پوششی پلی‌مری از پلی وینیل پیریدین، استئاریک اسید و اتیل سلولز و عبور آن از تخمیر شکمبه، به دلیل حساسیت این پوشش خاص به اسیدیته شیردان در آنجا متیونین را به سرعت آزاد کرده و در روده، جایی که باید در اختیار حیوان قرار گیرد آن را در دسترس قرار می‌دهد. استفاده از این ترکیب در خوراک‌هایی که نگرانی از آسیب پذیری فیزیکی طی فرآیند آماده‌سازی خوراک وجود ندارد، بهترین راهکار برای تامین این اسیدآمینه در گاوهای شیری است.

متااسمارت، نوع بسیار خاصی از متیونین محافظت‌شده در برابر تخمیر شکمبه است که حفاظت آن نه از نوع فیزیکی بلکه با استفاده از ساختار شیمیایی خاص هیدروکسی متیل تیو بوتانوئیک اسید-‌ایزوپروپیل استر تامین شده است. این ترکیب، به دلیل ساختار فیزیکی و شیمیایی بسیار مقاومی که دارد مقاوم‌ترین نوع متیونین محافظت‌شده دام بزرگ بوده که امکان استفاده از آن در تمامی انواع خوراک و در همه فرآیندهای آماده‌سازی خوراک وجود دارد.